ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 353 / 520

ประโยค - ปฐมสัมปทานป่าเกณฑ์ ภาค ๑ - หน้า 329 แล้ว ๑ ครั้ง เพราะวิชาชำน 3 คงพรรณนามานี้ และชาติโของ เรานั้นจึงเป็น อรϋยะ คือตั้งงาม บริสุทธิ์." องค์ พระผู้มิพระภากา เมื่อทรงแสดงอย่างนี้ ทรงประกาศ อดีตต

เนื้อหาเกี่ยวกับการแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคที่ประกาศถึงอดีต ปัจจุบัน และอนาคต โดยใช้ทิพย์อัญญาและวิชา 3 พระองค์ได้แสดงถึงความเจริญและความประเสริฐของพระพุทธญาณซึ่งเป็นจุดรวมในการชี้นำพระพรามณ์ สื่อถึง

ประโยค) - ปฐมสัมปทานสัททากาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 330 เวภฏพรหมานมั่นได้ถือรู้สึกตัว ในคำว่า" เอว่า วุฏฐู วรรณโช พฤถุมโน" นี้มีอธิบายว่า "เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ทรงอนุเคราะห์แผ่โลก อะทะทรงอนุเคราะห์

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับพระโคดมซึ่งถือว่าเป็นผู้เจริญที่สุดในโลก เนื้อหามุ่งเน้นไปที่ความสำคัญของพระธรรมที่พระองค์ประกาศ โดยเฉพาะคำว่า 'ผู้เจริญที่สุด' ที่ถูกยกย่องและอธิบายตามประเพณีทางพุทธศาส

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 332 ด้วยอำนาจแห่งความเลื่อมใสและด้วยอำนาจแห่งความสรรเสริญ ด้วยลักษณะนี้ คือ:- "บัณฑิตผูู้ พึ่งการกล่าวชั่วๆ ไว้ (ในอรรถ ฯ อย่างเช่นนี้) คือ ในยะ ( ความกลั

บทนี้พูดถึงการเลื่อมใสและความสรรเสริญในพระธรรม โดยให้ความสำคัญกับอภิญญาและการแสดงออกถึงความรู้สึกในลักษณะต่างๆ ทั้งในด้านความกลัว ความโกรธ และความอัศจรรย์ การชมเชยพระธรรมเทนาปและการแสดงความเลื่อมใสในค

ประโยค(ตอน) - ปฐมสันตปาปทาศาสนาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 333 [ ปาพนมีความดี ๑๘ อย่าง ] บัณฑิต พึงประกอบปาพนจ์ ด้วยเหตุทั้งหลายมีอย่างนี้ คือ:- พระดำรงของพระโคดมผู้เจริญ ชื่อว่านิพพานัก เพราะยังโทสะ ให้พินาศ

บทความนี้อธิบายถึงความดี 18 อย่างของปาพนในพระพุทธศาสนา โดยเจาะจงที่ความหมายและคุณประโยชน์ เช่น การทำลายโทสะ การบรรลุนิพพาน การสร้างศรัทธาและปัญญา รวมถึงการมีวาจาสุภาพ การไม่อวดอ้างและการมีความกรุณา บท

ประโยค(คง) - บุญสมันตปาสาทิกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 334 สองท่ว มคุคล อาจิวาจ่าย ความว่า พึงจับที่มือแล้วบอกว่า "นี้ทาง." บทว่า อนุสราณ ความว่า ในความมีมื้องค์ ๔ (คือ ) เพราะวันแรก ๑๔ คำในกาเฟปัก ๑ กลางค

เนื้อหาเกี่ยวกับการประกอบความอธิษฐาน และการเปิดเผยพระศาสนาที่มีความหมายลึกซึ้ง ซึ่งช่วยให้ผู้คนหาทางสวรรค์และนิพพาน ผ่านการทำความเข้าใจและการประพฤติปฏิบัติ โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นผู้ชี้แนะแนวทางให้แก่ผู้

ประโยค - ปฐมสัมผัสกล่าวถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง [ เวระญจพราหมณ์แสดงตนถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ] เวระญจพราหมณ์ ครั้นชมเชยพระธรรมเทศนาอย่างนั้นแล้ว มีจิตเลื่อมใสในพระรัตนตรัย เพราะพระธรรมเทวนาอันนี้ เ

เนื้อหาพูดถึงความเชื่อในพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งของผู้มีความเลื่อมใส ซึ่งนำเสนอผ่านคำสอนจากเวระญจพราหมณ์ที่แสดงถึงการตระหนักรู้ว่า พระโคดมทั่วไปเป็นที่พึ่งแก่ศาสนิกชน ผู้เข้าถึงพระธรรมถือว่าพระโคดมเป็นผ

ประโยค(ค) - ปฐมสัมมนาเทคนิคแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 336 บรรจุวรรณ ผู้ทำให้แจ้งนิรโทษแล้ว และผู้ปฏิบัติอยู่ตามคำร่ำสอน มิได้คลไปในอบาย. ธรรมนัน โดยอรรถ ได้แก่ธรรมร่มและนิพพาน. สมจริงดังพระดำรัสที่พระพิมพ์พ

บทนี้กล่าวถึงธรรมที่มีความสำคัญตามคำสอนของพระพิมพ์พระภาคเจ้า เน้นถึงธรรมที่ไม่ต้องตกอยู่ในอบายและให้ความสำคัญกับนิพพานที่เป็นที่พึ่ง. เนื้อหาอธิบายความเข้าใจและการปฏิบัติตามธรรมอันดีที่มีความสำคัญต่อก

ประโยค (ตอน) - ปฐมสมัณฑสาทภาค ๑ หน้า ๑ ๓๓๗ ธรรมขันธ์ทั้งหมดที่กรม กล่าวโดยปฏิญ ๑ ว่าไม่ปฏิญ เป็นธรรม ไพเราะ คำองคล้ว่าเป็นธรรมอันเราจำแนกดีแล้ว [ อรรถาธิบายว่า พระสงฆ์ ] ชื่อว่า พระสงฆ์ เพราะอรรถว่

บทความนี้นำเสนอความหมายของพระสงฆ์ตามที่กล่าวในพระไตรปิฎก โดยอธิบายถึงความสำคัญของพระสงฆ์ที่รวมกันด้วยธรรมและศีล รวมถึงการทำหน้าที่ในการเผยแพร่คำสอนของพระพุทธเจ้า และการเป็นแหล่งที่พึ่งทางจิตใจสำหรับผู

ประโยค(ง) - ปฐมสมันตปภาพสาธก คำภา ๑ หน้า 338 ต้องการ พึงถือเอาวิธีนั้น จากวรรณนาแห่งเภตราสูตในอรรถกถา แห่งมัชฌิมนิกาย ชื่อว่า ปัญจสุทูนี จากวรรณนาสถาน ในอรรถกถา ทุกนิกาย ชื่อปรมิตโธติกา หรือในอรรถกถาท

บทความนี้สำรวจความหมายและการอธิบายคำภาในอรรถกถาต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับคำว่าอุปาสก ที่ได้อ้างอิงจากวรรณนาในอรรถกถาและความสำคัญของความเข้าใจในบทบาทของอุปาสก โดยมีการกล่าวถึงอรรถกถาต่าง ๆ ที่เก

ประโยค (ตอน) - ปฐมสัมผัสดาบาสักทองแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 339 เราปิดประกอบแผ่นพวกนิรนามกัน : " อัคคะศัพท์ ย่อมปรากฏในอรรถคือเบื้องปลาย ในประโยคทั้งหลาย มีอา่ว่า " พึงแตะต้องปลายแห่งนิ้วมือบั้น ด้วยปลายแห่

เนื้อหานี้นำเสนอการอธิบายและการตีความคำและประโยคในฐานะของดาบาสักทอง รวมถึงการสื่อสารความหมายของคำต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระรัตนตรัย โดยมีการเน้นในด้านของความประเสริฐและการอนุญาตให้แบ่งสรรสิ่งที่มีคุณค

ประโยค(คง) - ปฐมสัมปทานคำแปล ภาค 1 - หน้าที่ 341 [ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับการอยู่จำพรรษาเมืองเวริญชา ] หลาย ๆ ว่า อติวิลเส ตควา คูณี่เก่าวน ความว่า ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงสับตำของพระมหา

ในหน้า 341 ของหนังสือ 'ปฐมสัมปทานคำแปล' อธิบายถึงการที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้รับคำอาราธนาจากพราหมณ์ ขณะที่พระองค์ไม่มีการคัดค้านและทรงรับด้วยพระหฤทัย นอกจากนี้ยังพูดถึงความเคารพของลูกอาทะนะที่บำเพ็ญกาย

ประโยค(ตอน) - ปฐมสัมปณฑะจากท่าแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 342 ๑๐ แล้วชูชื่นไว้บนเสื่อ เดินถอยหลังหันหน้าไปทาง (พระผู้มีพระภาคเจ้า) จนพ้นสันสนวิสัย ได้ถวายบังคมในที่พ้นสันสนวิสัยแล้ว หลักไป.

ประโยค(ตัวเล็ก) - ปฐมสมุนไพรภาค ๑ หน้า 343 เมืองเวรุษชาเกิดภูมิคุ้มกันหลายกว่า เตน โป ปาน สมุนไพร เวรุษชา ทุพภิญญา โหติ ความว่า "โดยสมบัติที่อัฐพรรณดีคุณอรให้พระผู้มีพระภาคเจ้ารงอาศัยเมืองเวรุษชาเจริ

บทนี้กล่าวถึงเมืองเวรุษชา ซึ่งมีสมุนไพรที่ช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน ต่างๆ ทำให้มีการอธิบายถึงความหมายของคำว่า 'ทุพภิญญา' ว่ามีภาวนาและความเป็นไปในดินที่อุดมไปด้วยทรัพยากรสมุนไพร และสาเหตุของการขาดแคลน

ประโยค (ต) - ปฐมสมันตปาสาทกแปล ภาค ๑ - หน้า 344 หรือจักไม่อาจหนอแล "อีกอย่างหนึ่ง บทว่า ทวิวิธีกา แปลว่า เป็นผู้ยอดอย่างฝึกศร็อ จริงอยู่ บททั้งหลายเป็นต้นคือ อิทธิ (ความพยายาม) อิทธิ (ความ พากเพียร)

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับเมืองวรัญชานี ซึ่งมีคำว่า ทวิวิธีกา ที่ชี้ให้เห็นถึงความพยายามในชีวิต โดยผู้เขียนนำเสนอความหมายของอิทธิและความพากเพียรในบริบทของปัญหาสุขภาพและเศรษฐกิจ โรคตายขาวได้ส่งผลกระทบต่อการผ

ประโยค(ฉบับย่อ) - ปฐมสมุนไพรตำรับลำปาง ภาค 1 - หน้าที่ 345 [เมืองเวรัญชามีเป็นส่วนซื้ออาหารเลี้ยงชีพ] ในเวลาวัน ข้าวกล้าห้าประชาชนแม่ผสมพันธุ์ว่านไร่แล้ว ย่อมสำเร็จเป็นสลากเท่านั้น ในเมืองเวรัญชานั้

ในเมืองเวรัญชามีการใช้บัตรในการซื้อข้าวกล้า เพื่อสนับสนุนชีวิตของประชาชน ผู้มีปัญหาทางการเงินสามารถรับบัตรเพื่อแลกเป็นข้าวเปลือก โดยมีพ่อค้าและผู้เชี่ยวชาญช่วยกระจายข้าวกล้าให้พวกเขาเพื่อความอยู่รอดใน

ประโยค (ต่อ) - ปฐมสัมมาปทจากคาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 346 ให้. ประชาชนทั้งหลาย ยอมให้ชีวิตเป็นไป ในเมืองเวัญฐนัน ด้วยสาลา เพราะเหตุนี้นั่น เมืองเวัญฐนัน จึงชื่อว่า มีชีวิตเป็นไป ได้ด้วยสาลา ดังธรรมมานะนี้

ในเมืองเวัญฐนัน ชีวิตของประชาชนขึ้นอยู่กับการหาอาหารจากสาลา แต่ภิกษุสงฆ์กลับประสบปัญหาในการค้นหาทรัพยากรที่เพียงพอเพื่อการดำรงอยู่ แม้จะมีการวิ่งหาก็ตาม คำอธิบายเกี่ยวกับการแสวงหาอาหารและการชนบทยังแสด

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสสาธารณะภาค ๑ - หน้าที่ 347 ถามว่า "เพราะเหตุไร จึงต้องพักอยู่นั่นน่ะ?" ก็ว่า "เพราะว่าในประเทศนั้นใคร ๆ ไม่อาจเดินทางไกล ตลอด ๔ เดือนในฤดูฝนได้..." ก็พากพ่อค้ามาเล่นน้ำคืนนั้น เมื

บทความนี้กล่าวถึงเหตุผลที่พ่อค้าต้องหยุดพักเนื่องจากสภาพอากาศในฤดูฝน ซึ่งส่งผลต่อการเดินทางยาวนาน พร้อมทั้งการจัดเตรียมอาหาร เช่น ข้าวแดงเพื่อนำไปใช้ในระหว่างการเดินทาง การดูแลรักษาคุณภาพอาหารเพื่อให้

ประโยค(ค): ปฐมสมุนไพรตำรับภาค ๑ - หน้าที่ 348 นั่นแห ข้าวสารเหนียวนัน จักเป็นอาหารของม่า." ถามว่า "ก็เพราะเหตุไร พวกอ๊าอา่ะนั้น จึงได้กลายเป็นข้าวสารเหนียวนันไว้สำหรับภิณุทั้งหลาย ?" ข้าพเจ้าจะกล่าวฉล

เนื้อหาเปิดเผยถึงความเชื่อของชาวอุดรที่ไม่เหมือนชาวใต้ โดยพวกเขาเชื่อในพุทธศาสนาและมีศรัทธาที่แรงกล้า. การพบแม่อาหารที่เมืองพวกเขาชี้ให้เห็นถึงความยากลำบากของผู้เชื่อที่ต้องอดทน แต่ยังคงยึดมั่นในศรัทธ

ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันปะกาศทานอปล ภาค ๑ - หน้าที่ 349 พระคุณเจ้าทั้งหลาย จงได้รับข้าวแดงแจ๋หนึ่ง ๆ แล้วทำให้เป็นอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งฉันเกิด " ดังนี้แล้ว จึงได้ฉันข้าวแดงแจ๋หนึ่ง ๆ ไว้ทุกวัน ๆ เพราะเ

พระคุณเจ้าทั้งหลายได้รับข้าวแดงแจ๋เป็นประจำ โดยมีการกล่าวถึงการอธิษฐานและความสำคัญของข้าวแดงแจ๋สำหรับภิษุ รวมถึงการปฏิญาณและการทำอาหารตามหลักของศาสนา พระอุปสมิวระได้ชี้แนะถึงระเบียบการและการใช้ชีวิตขอ

ประโยค(ดง) - ปฐมสัมผัสทำกานแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 350 "ถือเอา" เหมือนกัน. เหมือนในประโยคว่า "พอถือเอาได้เท่านั้น ก็ค่อยกลับไป" ดังนี้. สองงว่า ปิฎฐ์ ออฺมาน ความว่า "เที่ยวไปทั่วทั้งเมือง เวริญ่า อย่าว่

เนื้อหาแสดงถึงการตีความเกี่ยวกับการถือเอาของในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยมีตัวอย่างที่ชัดเจนเกี่ยวกับข้าวแดงแงงและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในรูปแบบของการปฏิบัติของพระเถระและคนทั่วไป การ์ตูนพระพุทธเจ้าใ